Εκατομμύρια φορολογούμενοι καλούνται, κάθε χρόνο, να καταβάλλουν υπέρογκους φόρους εισοδήματος, εξαιτίας του γεγονότος ότι τα τεκμήρια διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων προσδιορίζουν το ύψος του φορολογητέου εισοδήματός τους σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο από το πραγματικό.
Ταυτόχρονα, τα τεκμήρια προσδιορίζουν τα εισοδήματα πολλών οικονομικά αδύναμων φορολογουμένων σε επίπεδα υψηλότερα από τα όρια που έχουν καθοριστεί με διάφορους νόμους ως εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων και για την απαλλαγή από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), με αποτέλεσμα οι φορολογούμενοι αυτοί, αν και στην πραγματικότητα έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα, να χάνουν τα πολύ σημαντικά γι’ αυτούς επιδόματα, αλλά και να χρεώνονται αδίκως και με ΕΝΦΙΑ.
Για να αποφύγουν τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματός τους σε εξωπραγματικά επίπεδα με βάση τα τεκμήρια, οι φορολογούμενοι πρέπει να βρουν τρόπους να καλύψουν την πρόσθετη διαφορά που προκύπτει μεταξύ του πραγματικού εισοδήματός τους και του πιο υψηλού ποσού εισοδήματος που προσδιορίζουν τα τεκμήρια. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς εναλλακτικούς τρόπους, τους οποίους παρουσιάζουμε παρακάτω αναλυτικά.
Σε κάθε περίπτωση που ο φορολογούμενος καταφέρνει να δικαιολογήσει τη διαφορά αυτή, φορολογείται για το πραγματικό εισόδημα που έχει δηλώσει κι όχι για το -υψηλότερο του πραγματικού- τεκμαρτό του εισόδημα, οπότε γλιτώνει σημαντικού ύψους φορολογικές επιβαρύνσεις, ενώ ταυτόχρονα ως ετήσιο οικογενειακό του εισόδημα για τον υπολογισμό διαφόρων επιδομάτων και απαλλαγών λαμβάνεται υπ’ όψιν το πραγματικό δηλωθέν και όχι το υψηλότερο τεκμαρτό, που συνήθως είναι και εξωπραγματικό.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο φορολογούμενος μπορεί να καλύψει τυχόν προστιθέμενη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος λόγω τεκμηρίων, αναγράφοντας στη φορολογική δήλωση που θα υποβάλει φέτος, για τα εισοδήματα του 2015, έως και 8 διαφορετικές κατηγορίες ποσών.
Τα ποσά αυτά είναι: